- popie
- POPÍE s.f. (pop. şi fam.) Preoţie. – Popă + suf. -ie.Trimis de oprocopiuc, 02.04.2004. Sursa: DEX '98COLŢUNII-PÓPII s. pl. v. viorele sălbatice.Trimis de siveco, 23.11.2007. Sursa: SinonimeMĂRIA-PÓPII s. v. boul-domnului, boul-lui-dumnezeu, buburuză, vaca-domnului.Trimis de siveco, 23.11.2007. Sursa: SinonimePĂDUCHII-PÓPII s. pl. v. spânz.Trimis de siveco, 23.11.2007. Sursa: SinonimePOPÍE s. v. preoţie.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: SinonimePUICULIŢA-PÓPII s. v. buburuză, boul-dom-nului, boul-lui-dumnezeu, vaca-domnu-lui.Trimis de siveco, 23.11.2007. Sursa: SinonimePUNGA-PÓPII s. v. punguliţă, traista-cio-banului.Trimis de siveco, 23.11.2007. Sursa: SinonimeSCAUNUL-PÓPII s. v. arşinic.Trimis de siveco, 23.11.2007. Sursa: Sinonimebóul-pópii s. m., pl. bóii-pópiiTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficcálul-pópii s. m.Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficcolţúnul-pópii/colţúnii-pópii (bot.) s. m.Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficpopíe s. f., art. popía, g.-d. art. popíei; pl. popíiTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficstráiţa-pópii s. f.Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficPOPÍE f. pop. Funcţie de popă; preoţie. /popă + suf. popieieTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX
Dicționar Român. 2013.