nourel — NOURÉL, nourei, s.m. (pop.) Norişor. [pr.: no u ] – Nour + suf. el. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 NOURÉL s. v. norişor, noruleţ, noruţ, no uraş. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime nourél s … Dicționar Român
noruleţ — NORULÉŢ, noruleţi, s.m. Norişor. – Nor + suf. uleţ. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 NORULÉŢ s. v. norişor. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime noruléţ s. m., pl. noruléţi … Dicționar Român
noruţ — NORÚŢ, noruţi, s.m. Norişor. – Nor + suf. uţ. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 NORÚŢ s. v. norişor. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime norúţ s. m., pl. norúţi … Dicționar Român
nouraş — NOURÁŞ, nouraşi, s.m. Norişor. [pr.: no u ] – Nour + suf. aş. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 NOURÁŞ s. v. norişor. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime nouráş s. m., pl … Dicționar Român
noricel — noricél, noricéi, s.m. (reg.) norişor. Trimis de blaurb, 10.08.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
noureţ — nouréţ, nouréţuri, s.n. (reg.) norişor, noruleţ, nourel. Trimis de blaurb, 11.08.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român