- meşteşugos
- MEŞTEŞUGÓS, -OÁSĂ, meşteşugoşi, -oase, adj. (înv. şi pop.) Iscusit, îndemânatic, abil. – Meşteşug + suf. -os.Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX '98meşteşugós adj. m., pl. meşteşugóşi; f. sg. meşteşugoásă, pl. meşteşugoáseTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficMEŞTEŞUG//ÓS meşteşugosoásă (meşteşugosóşi, meşteşugosoáse) înv. pop. Care se pricepe la orice meşteşug; care vădeşte meşteşug; îndemânatic; iscusit; dibaci; abil. /meşteşug + suf. meşteşugososTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX
Dicționar Român. 2013.