ispravă

ispravă
ISPRÁVĂ, isprăvi, s.f. 1. Faptă, treabă, acţiune dusă (cu bine) până la capăt, îndeplinită cu succes; p. ext. aventură. ♢ loc. adj. De ispravă = (despre oameni) cumsecade, vrednic; (despre acţiuni) bun, remarcabil. De nici o (sau nici de o) ispravă = care nu e bun de nimic, care nu inspiră încredere. ♦ (ir.) Poznă, năzdrăvănie. 2. Rezultat bun obţinut în urma unor eforturi; succes, reuşită, izbândă. ♢ expr. Fără nici o (sau vreo) ispravă = fără nici un rezultat; zadarnic. – Din sl. isprava, bg. izprava.
Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX '98

ISPRÁVĂ s. 1. v. faptă. 2. aventură. (Îşi povestea ispravăile din acele vremuri.) 3. treabă, (pop. şi ir.) pricopseală, (reg.) pricoapsă, (fam. şi ir.) scofală. (N-a făcut mare ispravă.) 4. v. poznă.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

ISPRÁVĂ s. v. autorizaţie, izbândă, împuternicire, reuşită, succes.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

isprávă s. f., g.-d. art. isprăvii; pl. isprăvi
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

ISPRÁVĂ isprăvi f. 1) Rezultat favorabil obţinut în urma unui efort fizic sau intelectual; reuşită; izbândă; succes. 2) Faptă nesocotită cu urmări neplăcute, dar lipsită de gravitate; năzbâtie; şotie; poznă; boroboaţă; drăcie. [Sil. is-pra-] /<sl. isprava, bulg. izprava
Trimis de siveco, 28.10.2007. Sursa: NODEX

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • isprava — ȉsprava ž DEFINICIJA ovjereni pismeni dokument o nekom pravnom činu kojim se predočuju neki podaci [putna isprava] ETIMOLOGIJA vidi ispraviti …   Hrvatski jezični portal

  • isprávã — s. f., g. d. art. isprävii; pl. isprävi …   Romanian orthography

  • treabă — TREÁBĂ, treburi, s.f. 1. Activitate, ocupaţie, îndeletnicire. ♢ expr. A avea treabă = a fi ocupat. A şi căuta (sau a şi vedea) de treabă = a) a lucra conştiincios, cu sârguinţă; b) a şi vedea de lucrul său, a nu se amesteca în lucrul sau în… …   Dicționar Român

  • scofală — SCOFÁLĂ s.f. (fam. şi ir (ironic).) Pricopseală, folos, ispravă. ♦ Ceea ce e de folos, util, valoros. – et. nec. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  SCOFÁLĂ s. v. afacere, avantaj, chilipir, câştig, folos, ispravă, pricopseală, profit …   Dicționar Român

  • regesta — regèsta ž <G mn regéstā> DEFINICIJA 1. pov. pravn. a. zbirka isprava ili prijepisa isprava b. kodeks isprava (u prijepisima) koje se odnose na prava i posjede nekog samostana, grada, feudalca i sl. 2. u suvremenim izdanjima povijesnih… …   Hrvatski jezični portal

  • gàrantnī — gàrantn|ī prid. koji se odnosi na garanta ∆ {{001f}}∼i list isprava kojom proizvođač jamči ispravnost proizvoda, odn. uklanjanje eventualnog kvara ili zamjenu proizvoda, {{c=1}}usp. {{ref}}garancija (4){{/ref}}; ∼i rok vrijeme za koje proizvođač… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • manìfest — m 1. {{001f}}proglas kulturnog, političkog ili kakvog drugoga pokreta namijenjen javnosti, koji, ob. ima svojstva dugoročnog programa [∼ nadrealizma; izdati ∼; objaviti ∼] 2. {{001f}}pom. u pomorskom pravu a. {{001f}}isprava sa svim potrebnim… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • putóvnica — ž admin. neol. isprava koja služi kao dozvola za putovanje iz jedne države u drugu; putnica, pasoš ∆ {{001f}}diplomatska ∼ putna isprava koju ministarstvo vanjskih poslova izdaje diplomatskim i konzularnim predstavnicima kao dokaz njihova… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • pȃsoš — m razg. 1. {{001f}}knjižica (dokument) sa slikom vlasnika koja omogućuje slobodno kretanje preko granica država; putna isprava, putnica, putovnica [zatražiti ∼; izvaditi ∼] 2. {{001f}}isprava o vlasništvu stoke (na sajmovima) [stočni ∼] ✧… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • svjedòdžba — ž 〈G mn džābā/ ī〉 1. {{001f}}isprava, dokument o stečenom znanju ili vještini [školska ∼] 2. {{001f}}isprava, dokument o nekom stanju [liječnička ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”