huruitor

HURUITÓR, -OÁRE, huruitori, -oare, adj. (Rar) Care huruie. [pr.: -ru-i-] – Hurui + suf. -tor.

Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



huruitór adj. m. (sil. -ru-i-), pl. huruitóri; f. sg. şi pl. huruitoáre

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic



HURUIT//ÓR huruitoroáre (huruitoróri, huruitoroáre) Care huruie. /a hurui + suf. huruitortor

Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX