hlizit — HLIZÍT, Ă, hliziţi, te, adj. (reg.) Care râde mult, prosteşte, fără rost. – v. hlizi. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 … Dicționar Român
hliză — HLÍZ//Ă hlizăe f. reg. Petec de pământ arabil. /Orig. nec. Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX hlíză (hlíze), s.f. – Ogor, ţarină, cîmp. Origine necunoscută. În Mold. – Der. hlizi, vb. (a delimita). Trimis de blaurb, 14.11.2008. Sursa:… … Dicționar Român
holba — HOLBÁ, holbez, vb. I. tranz. A face ochii mari, a i deschide tare (de mirare, uimire, spaimă etc.). ♦ refl. A se uita la cineva sau la ceva cu ochii măriţi de curiozitate, de spaimă etc.; a se zgâi. – Din lat. volvere. Trimis de gall, 13.09.2007 … Dicționar Român
ilizi — ilizí, ilizésc, vb. IV refl. (reg.) a râde, a se hlizi. Trimis de blaurb, 31.05.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
zgâi — ZGÂÍ, zgâiesc, vb. IV. 1. tranz. şi refl. A deschide tare, a căsca, a holba ochii; a se uita cu insistenţă, a privi lung, a se uita cu ochii mari. 2. refl. A se strâmba, a se schimonosi, a se uita batjocoritor. – Din zgău. Trimis de valeriu,… … Dicționar Român
dəhliz — (Çənbərək) 1. xanada ox keçirilən dəlik. – Xananın dəhlizi dardı, şapalag sığmır 2. dirəyin haçası. – Kərəni qaldır qoyax dirəyin dəhlizinə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hil — is. bot. Zəncəfil ailəsindən tropik bitki və bu bitkinin ədviyyə kimi işlədilən toxumu. Hil tərkibində efirli yağ olan çoxillik ot bitkisidir. – Dəhlizi ətir, hil, mixək qoxusu bürümüşdü. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
idarə — is. <ər.> 1. Hər hansı bir iş (dövləti, elmi, ictimai, ticarət, təsərrüfat və s.) sahəsinə baxan, müəyyən ştatı, müdiriyyəti olan təşkilat. Dövlət idarələri. Elmi tədqiqat idarəsi. Mərkəzi statistika idarəsi. İctimai idarələr. Sığorta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzunsov — sif. Bir qədər uzun, uzuntəhər. Uzunsov sifət. Uzunsov otaq. – Xalis palıd ağacından qayrılmış və təzəcə alınmış yazı stoluna bitişik olan uzunsov stolun üstünə yaşıl mahud salınmışdı. Ə. Vəl.. <Rəşid:> Biz dəhlizi keçəndən sonra geniş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
