- viermar
- VIERMÁR, viermare, s.n. (Rar) Viermărie. – Vierme + suf. -ar.Trimis de oprocopiuc, 13.09.2007. Sursa: DEX '98VIERMÁR s. v. viermăraie, viermărie.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonimeviermár s. n., pl. viermáreTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.