nerăzbit — NERĂZBÍT, Ă, nerăzbiţi, te, adj. (Rar) Care nu poate fi răzbit, prin care nu se poate străbate, peste care nu se poate trece; de nepătruns. – Ne + răzbit. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 nerăzbít adj. m., pl. nerăzbíţi; f. sg … Dicționar Român
razbiti — ràzbiti svrš. <prez. rȁzbijēm, pril. pr. īvši, prid. trp. razbìjen/rȁzbīt, imp. ràzbīj> DEFINICIJA 1. a. (što, se) učiniti da se što razlomi, da prestane biti cjelina, da postane skup od dva ili više nepovezanih dijelova b. (se) ozlijediti… … Hrvatski jezični portal
razbíti — bíjem dov., razbìl (í ȋ) 1. z udarcem, udarci narediti iz česa majhne, drobne dele: razbiti kamen, skalo; s kladivom razbiti / razbiti oreh; ekspr. razbiti na drobne koščke čisto, popolnoma / razbiti na veliko drobcev; udaril je in led se je… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
ràzbiti — (koga, što, se) svrš. 〈prez. rȁzbijēm (se), pril. pr. īvši (se), prid. trp. razbìjen/rȁzbīt, imp. ràzbīj〉 1. {{001f}}a. {{001f}}(što, se) učiniti da se što razlomi, da prestane biti cjelina, da postane skup od dva ili više nepovezanih dijelova… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
pătruns — PĂTRÚNS, Ă, pătrunşi, se, adj. 1. Străpuns, împuns: p. ext. străbătut, răzbit; copt, fiert, fript foarte bine. 2. fig. Mişcat, emoţionat, impresionat. 3. fig. Gândit, judecat; aprofundat. ♦ Convins, încredinţat. – v. pătrunde. Trimis de valeriu,… … Dicționar Român
rădăgi — rădăgí, rădăgésc, vb. IV (reg.) a fi răzbit de frig; a răci. Trimis de blaurb, 10.11.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
răzbi — RĂZBÍ, răzbesc, vb. IV. 1. intranz. A şi face drum, a străbate (anevoie), a trece peste piedici; a răzbate. 2. intranz. A ajunge undeva înlăturând obstacolele. ♦ A izbuti, a reuşi. ♦ (Despre sunete, zgomote etc.) A se face auzit, a ajunge până la … Dicționar Român
răzbitor — RĂZBITÓR, OÁRE, răzbitori, oare, adj. (Rar) Care răzbeşte; care străbate, care trece prin...; pătrunzător. – Răzbi + suf. tor. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 răzbitór adj. m., pl. răzbitóri; f. sg. şi … Dicționar Român
búlast — a o prid. (ú) 1. podoben buli: bulaste tvorbe 2. poln bul: ves obraz ima razbit in bulast … Slovar slovenskega knjižnega jezika
dvóje — štev. neskl. (ọ̑) skupina dveh enot a) pri množinskih samostalnikih: dvoje ust, vilic, vrat / dvoje oči; dvoje čevljev dva para b) pri drugih samostalnikih: dvoje prijateljev; dvoje oken dve okni; načel je dvoje perečih vprašanj // skupina dveh… … Slovar slovenskega knjižnega jezika