- puşcală
- puşcálă, puşcále, s.f. (reg.) puşcoci de soc (pentru copii).Trimis de blaurb, 09.11.2006. Sursa: DAR
Dicționar Român. 2013.
Dicționar Român. 2013.
puşcoci — PUŞCÓCI, puşcoace, s.n. Jucărie ce imită ţeava de puşcă, făcută din lemn de soc sau din tulpină de cucută, cu care copiii împuşcă cu gloanţe de câlţi sau împroaşcă cu apă; puşcoaie; puşcă de soc. ♦ (depr.) Puşcă veche; puşcă de proastă calitate.… … Dicționar Român
sulac — SULÁC s. v. membru, penis, sulă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime sulác s. n., pl. suláce Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic sulác, suláce şi sulácuri, s.n., suláci, s.m. 1. ( … Dicționar Român
púščati — am nedov. (ú) 1. s širokim pomenskim obsegom ne delati določenega dejanja, katerega predmet je kdo ali kaj: obleko puščajo vsepovsod, jaz naj pa pospravljam / ne puščaj vrat odklenjenih / puščati kaj, koga na miru, pri miru; puščati vrt v plevelu … Slovar slovenskega knjižnega jezika
puşcoi — PUŞCÓI s. v. puşcoci. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime puşcói, puşcói şi puşcoáie, s.n. 1. (înv. şi reg.) puşcă mare. 2. (reg.) puşcoci, puşcală de soc (pentru copii). 3. (reg.) săgeată pentru arc. Trimis de blaurb, 09.11.2006 … Dicționar Român
puşcuţă — PUŞCÚŢĂ s. v. puşculiţă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime puşcúţă, puşcúţe, s.f. (pop.) 1. puşculiţă, puşcă mică. 2. puşcoci, puşcală de soc (pentru copii). 3. praştie. 4. (în sintagma, art.) de a puşcuţa = numele unui joc de copii … Dicționar Român
krváv — a o prid. (ȃ) 1. nanašajoč se na kri: a) v roki je držal krvav nož; krvav sneg; imel je krvave dlani, roke; bolnikovo blato je bilo krvavo / otrok je ves potolčen in krvav; po obrazu je krvav; obveza je že krvava / krvav madež na obleki; srna je … Slovar slovenskega knjižnega jezika
masakrírati — am dov. in nedov. (ȋ) knjiž. pomoriti, poklati: okupator je masakriral civilno prebivalstvo masakríran a o: podivjana sovražnikova tolpa je puščala za seboj masakrirane ljudi in požgane domačije … Slovar slovenskega knjižnega jezika
podstáviti — im dov. (á ȃ) 1. postaviti, dati pod kaj a) zaradi prestrezanja, zadrževanja česa: hitro je podstavil kozarec; pod pipo je podstavila lonec; kjer je streha puščala, so podstavili posode; podstavil je vrečo in zrnje se je vsulo vanjo / spretno mu … Slovar slovenskega knjižnega jezika
ráza — e ž (á) 1. manjša povrhnja poškodba v obliki črte: s piljenjem narediti raze; raze na pohištvu, v lošču; kamen z razami 2. redko črta, guba: okrog oči je imela drobne raze; raze na čelu / ladja je puščala za seboj globoko razo brazdo ● knjiž.,… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
rázor — óra m (á ọ) pri oranju nastali jarek, ko se ena brazda odreže na levo, druga pa na desno stran: očistiti, poglobiti razor; metati plevel v razor; iti po razoru ∙ knjiž. ladja je puščala za seboj globok razor brazdo; knjiž., redko drobni razori… … Slovar slovenskega knjižnega jezika