punctuleţ

punctuleţ: PUNCTULÉŢ, punctuleţe, s.n. Punctişor. – Punct + suf. -uleţ.

Trimis de oprocopiuc, 26.04.2004. Sursa: DEX '98

PUNCTULÉŢ s. punctişor, (rar) punctuliţă.

Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime

punctuléţ s. n. (sil. punc-), pl. punctuléţe

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

punctişor — PUNCTIŞÓR, punctişoare, s.n. Diminutiv al lui punct; punctuleţ. – Punct + suf. işor. Trimis de oprocopiuc, 26.04.2004. Sursa: DEX 98 PUNCTIŞÓR s. v. punctuleţ. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime punctişór s. n. (sil. punc ), pl … Dicționar Român
punctuliţă — PUNCTULÍŢĂ s. v. punctişor, punctuleţ. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român

Mark and share
Search through all dictionaries
Translate…
Search Internet

Share the article and excerpts