- procesie
- PROCÉSIE s.f. v. procesiune.Trimis de oprocopiuc, 13.09.2007. Sursa: DEX '98PROCÉSIE s.f. v. procesiune.Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN
Dicționar Român. 2013.
procesie
Look at other dictionaries:
Clearing (album) — Clearing Studio album by Fred Frith Released 2001 … Wikipedia
Варшавский процесс (1339) — Исторические области региона в XIII веке Варшавский процесс (польск. Proces warszawski) … Википедия
procesiune — PROCESIÚNE, procesiuni, s.f. 1. Şir lung de oameni care merg într o anumită ordine în aceeaşi direcţie şi cu acelaşi scop; cortegiu, convoi; alai. 2. Ceremonie religioasă în timpul căreia credincioşii merg în convoi, purtând diferite obiecte de… … Dicționar Român
kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy … Słownik języka polskiego
powód — m IV, D. powódwodu, Ms. powódwodzie; lm M. powódwody 1. «przyczyna, racja; pobudka» Błahy, dostateczny, istotny, prawdziwy, ważny powód. Powód niezadowolenia, gniewu. Powód do rozmowy, do rozwodu, do wdzięczności, do zobaczenia się z kimś. Dać… … Słownik języka polskiego
skarga — ż III, CMs. skargardze; lm D. skarg 1. «żalenie się, użalanie się» Bolesne skargi chorego. 2. częściej w lm «obwinianie kogoś o coś, zarzucanie komuś czegoś» Skargi na młodzież, na złą jakość wyrobów. Pójść do kogoś na skargę. 3. «środek prawny… … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… … Słownik języka polskiego
wyrok — m III, D. u, N. wyrokkiem; lm M. i 1. «w procesie karnym: orzeczenie sądu dotyczące winy lub kary; w procesie cywilnym: orzeczenie sądu rozstrzygające spór» Łagodny, surowy, sprawiedliwy wyrok. Wyrok skazujący, uniewinniający. Wyrok na… … Słownik języka polskiego
strona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. stronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każda z płaszczyzn ograniczająca coś; bok, ściana, krawędź; także przestrzeń wokół tej płaszczyzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Północna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
