popic

popic
POPÍC, popice, s.n. 1. (La pl.) Joc distractiv la care se folosesc nouă bucăţi de lemn cilindrice, fasonate la strung şi aşezate într-o anumită ordine, jucătorii urmărind să răstoarne cât mai multe dintre ele de la distanţă, cu o bilă mare de lemn aruncată pe un jgheab; (şi la sg.) fiecare dintre cele nouă piese ale jocului. ♦ (La pl.) Popicărie. 2. Piesă mică de lemn folosită ca proptea în construcţia tunelurilor. [var.: (reg.) popícă s.f.] – Pop1 + suf. -ic.
Trimis de oprocopiuc, 02.04.2004. Sursa: DEX '98

POPÍC s. (SPORT) (prin Transilv.) cuglă. (A doborât un popic.)
Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime

POPÍC s. v. mănuşă, picior.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

popíc s. n., pl. popíce
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

POPÍ//C popicce n. 1) la pl. Joc distractiv cu nouă piese cilindrice de lemn aşezate vertical, care constă în doborârea lor cu ajutorul unei bile de lemn, aruncate pe un jgheab. 2) la sing. Piesă cilindrică de lemn folosită în acest joc. /pop + suf. popicic
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

popíc, popíci, s.m. (reg.) preot tânăr lipsit de experienţă; popoiac.
Trimis de blaurb, 12.10.2006. Sursa: DAR

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pòpić — m razg. 1. {{001f}}a. {{001f}}pejor. od pop b. {{001f}}hip. od pop 2. {{001f}}onaj koji uči za popa; klerik, učenik vjerske škole [dali ga za ∼a] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • pòpīć — m 〈G popíća〉 zool. vrsta kućnog kukca; rus …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • popić — pòpīć m <G popíća> DEFINICIJA zool. vrsta kućnog kukca; rus ETIMOLOGIJA v. pop …   Hrvatski jezični portal

  • popić — pòpić m DEFINICIJA razg. 1. a. pejor. od pop b. hip. od pop 2. onaj koji uči za popa; klerik, učenik vjerske škole [dali ga za popića] ETIMOLOGIJA vidi pop …   Hrvatski jezični portal

  • popić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}popijać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • popić — dk X, popićpiję, popićpijesz, popićpij, popićpił, popićpity 1. «wypić trochę czegoś; napić się» Popić wody z manierki. 2. «napić się czegoś bezpośrednio po łyknięciu, zjedzeniu czegoś; zapić czymś jedzenie» Popić pastylkę, proszek wodą. Popić… …   Słownik języka polskiego

  • popić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, popić siępiję się, popić siępije się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spożyć wiele alkoholu w licznej grupie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Towarzystwo popiło się. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pôpič — a m (ȏ) ekspr. manjšalnica od pop, duhovnik: mladi popiči …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • Bed and Breakfast Ivan Popic — (Междугорье,Босния и Герцеговина) Категория отеля: Адрес: Svirići b.b …   Каталог отелей

  • popijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popijaćam, popijaća, popijaćają, popijaćany {{/stl 8}}– popić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, popijaćpiję, popijaćpije, popijaćpity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pić powoli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”