- poduţ
- PODÚŢ1, poduţi, s.m. (iht.) Scobar. – Din magh. paduc.Trimis de oprocopiuc, 29.03.2004. Sursa: DEX '98PODÚŢ2, poduţuri, s.n. Podeţ. – Pod + suf. -uţ.Trimis de oprocopiuc, 29.03.2004. Sursa: DEX '98PODÚŢ s. v. poduleţ, scobar.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonimepodúţ (zool.) s. m., pl. podúţiTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficpodúţ (podeţ) s. n., pl. podúţuriTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficpodúţ (podúţi), s.m. – Peşte de rîu (Chondrostoma nasus). Mag. paduc (Gáldi, Dict., 152; cf. Cihac, II, 271).Trimis de blaurb, 14.11.2008. Sursa: DER
Dicționar Român. 2013.