mititeluţ

mititeluţ
MITITELÚŢ, -Ă, mititeluţi, -te, adj. Diminutiv al lui mititel.Mititel + suf. -uţ.
Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX '98

mititelúţ adj. m., pl. mititelúţi; f. sg. mititelúţă, pl. mititelúţe
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pititeluc — pititelúc, ă, adj. (reg.) mititeluţ. Trimis de blaurb, 26.09.2006. Sursa: DAR …   Dicționar Român

  • pititeluţ — pititelúţ, ă, adj. (reg.) mititeluţ. Trimis de blaurb, 26.09.2006. Sursa: DAR …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”