izbutire

IZBUTÍRE s.f. Acţiunea de a izbuti şi rezultatul ei; succes, reuşită, izbândă. – v. izbuti.

Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



izbutíre s. f., g.-d. art. izbutírii

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic