fulminaţie

fulminaţie
FULMINÁŢIE, fulminaţii, s.f. Descompunere cu detonaţie a unei substanţe explozive; explozie. – Din fr. fulmination.
Trimis de zaraza_joe, 13.09.2007. Sursa: DEX '98

fulmináţie s. f. (sil. -ţi-e), art. fulmináţia (sil. -ţi-a), g.-d. art. fulmináţiei; pl. fulmináţii, art. fulmináţiile (sil. -ţi-i-)
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

FULMINÁŢI//E fulminaţiei f. Descompunere, reacţie însoţită de detonaţie; explozie. [art. fulminaţia; G.-D. fulminaţiei; Sil. -ţi-e] /<fr. fulmination
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

FULMINÁŢIE s.f. Detonare a unei substanţe explozive; explozie. [gen. -iei, var. fulminaţiune s.f. / cf. fr. fulmination, lat. fulminatio].
Trimis de LauraGellner, 05.04.2005. Sursa: DN

FULMINÁŢIE s. f. detonare a unei substanţe explozive. (< fr. fulmination, lat. fulminatio)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • explozie — EXPLÓZIE, explozii, s.f. 1. Reacţie chimică sau fizică foarte rapidă, violentă, însoţită de efecte mecanice, sonore, termice, luminoase etc., provocate de descompunerea substanţelor explozive pe care le conţine un dispozitiv de distrugere;… …   Dicționar Român

  • fulminant — FULMINÁNT, Ă, fulminanţi, te, adj. Care produce explozie; exploziv. ♦ fig. Ameninţător; violent; aţâţător, provocator. – Din fr. fulminant. Trimis de zaraza joe, 30.01.2004. Sursa: DEX 98  FULMINÁNT adj., s. v. exploziv. Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • fulminaţiune — FULMINAŢIÚNE s.f. v. fulminaţie. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”