- fulminaţie
- FULMINÁŢIE, fulminaţii, s.f. Descompunere cu detonaţie a unei substanţe explozive; explozie. – Din fr. fulmination.Trimis de zaraza_joe, 13.09.2007. Sursa: DEX '98fulmináţie s. f. (sil. -ţi-e), art. fulmináţia (sil. -ţi-a), g.-d. art. fulmináţiei; pl. fulmináţii, art. fulmináţiile (sil. -ţi-i-)Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficFULMINÁŢI//E fulminaţiei f. Descompunere, reacţie însoţită de detonaţie; explozie. [art. fulminaţia; G.-D. fulminaţiei; Sil. -ţi-e] /<fr. fulminationTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEXFULMINÁŢIE s.f. Detonare a unei substanţe explozive; explozie. [gen. -iei, var. fulminaţiune s.f. / cf. fr. fulmination, lat. fulminatio].Trimis de LauraGellner, 05.04.2005. Sursa: DNFULMINÁŢIE s. f. detonare a unei substanţe explozive. (< fr. fulmination, lat. fulminatio)Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.