şorecar — ŞORECÁR s.m. v. şoricar. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ŞORECÁR s. (ornit.) 1. (Buteo buteo) (pop.) şopârlar, (reg.) uică, uliul şopârlelor. 2. (Buteo rufinus) (reg.) uliu mare. 3. (Buteo lagopus) (reg … Dicționar Român
şoricar — ŞORICÁR, şoricari, s.m. 1. Soi de câine care prinde şoareci. 2. Numele mai multor păsări răpitoare din familia acvilidelor care se hrănesc mai ales cu şoareci (Buteo). [var.: şorecár s.m.] – Şoarec + suf. ar. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007.… … Dicționar Român
şopar — is., hlk. 1) Çingene çocuğu Çalgı sesini duyan bütün şoparlar çadırlardan fırlayıp çevremizi kuşatıyorlardı. O. C. Kaygılı 2) sf., mec. Şımarık, küstah, yaramaz … Çağatay Osmanlı Sözlük