bizuire

BIZUÍRE, bizuiri, s.f. Faptul de a se bizui. – v. bizui.

Trimis de paula, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



bizuíre s. f., g.-d. art. bizuírii; pl. bizuíri

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic