- stupid
- STUPÍD, -Ă, stupizi, -de, adj. 1. (Adesea adverbial) Lipsit de sens, de raţiune, de conţinut; absurd. 2. (Despre oameni) Lipsit de inteligenţă, greoi la minte; nătâng, mărginit; (despre manifestări ale oamenilor) care dovedeşte, trădează lipsă de inteligenţă. – Din fr. stupide, lat. stupidus.Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX '98STUPÍD adj., s., adv. 1. adj. v. absurd. 2. adj., s. v. prost. 3. adj. v. prostesc. 4. adj. idiot, tâmpit. (O glumă stupid.) 5. adv. v. prosteşte.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonimestupíd adj. m., pl. stupízi; f. sg. stupídă, pl. stupídeTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficSTUPÍ//D stupiddă (stupidzi, stupidde) 1) Care este lipsit de logică; fără rost; absurd; inept; alogic; aberant. Moarte stupiddă. 2) şi substantival (despre persoane şi despre manifestările lor) Care denotă lipsă de inteligenţă; neghiob; tâmp; nerod; netot; nătărău; prost; tont; năuc. /<fr. stupide, lat. stupidusTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEXSTUPÍD, -Ă adj. 1. (Adesea adv.) Lipsit de sens, de raţiune; absurd. 2. (Despre oameni) Idiot, prost, mărginit, tâmpit. [cf. fr. stupide, lat. stupidus].Trimis de LauraGellner, 15.05.2007. Sursa: DNSTUPÍD, -Ă adj. 1. (şi adv.) lipsit de sens, de raţiune; absurd. 2. (despre oameni) care denotă lipsă de inteligenţă; idiot, prost, mărginit, nătâng. (< fr. stupide, lat. stupidus)Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.