stivă — STÍVĂ, stive, s.f. Mulţime de obiecte de acelaşi fel (şi cu aceleaşi dimensiuni), aşezate ordonat unele peste altele, pentru a forma o grămadă; grămadă de obiecte astfel formată. – Din ngr. stivás. Trimis de LauraGellner, 25.07.2004. Sursa: DEX… … Dicționar Român
stiva (1) — {{hw}}{{stiva (1)}{{/hw}}s. f. Locale della nave in cui è immagazzinato il carico. stiva (2) {{hw}}{{stiva (2)}{{/hw}}s. f. Stegola dell aratro … Enciclopedia di italiano
štiva — štȋva (stȋva) ž DEFINICIJA reg. pom. prostor ispod palube u utrobi broda [sjesti u štivu]; potpalublje ETIMOLOGIJA mlet., tal. stiva … Hrvatski jezični portal
stîva — ž, {{c=1}}v. {{ref}}štiva{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
stiva — stíva ž DEFINICIJA min. reg. kristalična ili vlaknasta ruda [lula od stive] ETIMOLOGIJA tal. stiva … Hrvatski jezični portal
stiva — stȋva ž DEFINICIJA v. štiva … Hrvatski jezični portal
Stiva [1] — Stiva (lat.), Pflugsterze, s.u. Pflug S. 18 … Pierer's Universal-Lexikon
Stiva [2] — Stiva, Stadt, so v.w. Thiva … Pierer's Universal-Lexikon
STIVA — apud Domnizonem de Vita Mathildis l. 1. c. 10. Tympana cum citharis, stivisque lyrisque instrumenti Musici species … Hofmann J. Lexicon universale
stiva — 1stì·va s.f. 1. TS mar., aer. nelle navi e negli aeromobili, ciascuno degli spazi interni situati nella parte più bassa dello scafo o della fusoliera destinati ad accogliere il carico 2. OB stivaggio {{line}} {{/line}} DATA: av. 1347. ETIMO: der … Dizionario italiano
