- ruginire
- RUGINÍRE, ruginiri, s.f. Faptul de a (se) rugini. – v. rugini.Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX '98RUGINÍRE s. v. oxidare.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonimeruginíre s. f., g.-d. art. ruginírii; pl. ruginíriTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.