- prunuţ
- PRUNÚŢ, prunuţi, s.m. Prunişor. – Prun + suf. -uţ.Trimis de oprocopiuc, 24.04.2004. Sursa: DEX '98PRUNÚŢ s. (bot.) prunişor.Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonimeprunúţ s. m., pl. prunúţiTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.