- proeres
- PROÉRES s.n. v. proeresis.Trimis de oprocopiuc, 13.09.2007. Sursa: DEX '98proerés (-suri), s.n. – Intenţie bună, bunăvoinţă. – var. proeresis. ngr. προαίρεσις (Tiktin). sec. XIX, înv.Trimis de blaurb, 28.10.2008. Sursa: DER
Dicționar Român. 2013.