ASSALIO Gilbertus — M. Magister Rhodiensium Equit. Anglus, successit Arnoldo Compsano, A. C. 1167. Strenuus, sed prodigus. Quemadmodum enim aliquot urbes forttitudine suâ Ordini adiecit, ita vicissim illum, prodigalitate suâ, debitis immensis oneravir. Hinc abdicare … Hofmann J. Lexicon universale
CAJANUS Assis — apud Stat. l. 4. Sylv. 9. cuius lemma, Risus Saturnalitius, ad Photium. v. 20. Sed Bruti senis oscitationes De capsa miseri libellionis: Emptum plus minus asse Catanô Donas? est unus assu Turnebo, quales intervenire solebant nuptialibus… … Hofmann J. Lexicon universale
ITALIA — I. ITALIA apud vetustissimos Scriptores, Brutiorum proprie regio est, quam Phoenices dixêre Itariam, quasi Piceariam, propter picis copiam praestantiamque, ut Bochart, erudite demonstrat. Vide eum Parte prior. l. 2. c. 26. ut et quae dicta suo… … Hofmann J. Lexicon universale
SEJANUS Aelius — vit, de quo multa Sueton. in Tiberio, et Iuveval. Sat. 10 Eius historia paucis sic habet. Vulsinô Tuseiae urbe natus, ex Seio Strabone, equite; adhuc iuvenis admodum Caii Caesaris, Augusti nepotis, fortunam sequutus est, postea in Tiberii gratiam … Hofmann J. Lexicon universale
prodigalità — pro·di·ga·li·tà s.f.inv. 1a. CO tendenza, inclinazione a spendere o donare spec. in modo eccessivo e sconsiderato: la sua prodigalità è nota Contrari: avarizia, parsimonia, spilorceria, taccagneria, tirchieria. 1b. TS teol. uno dei sette vizi… … Dizionario italiano
