autoinstrui

AUTOINSTRUÍ, autoinstruiesc, vb. IV. refl. A se instrui ca autodidact. [pr.: a-u-] – Auto¹- + instrui.

Trimis de ana_zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



autoinstruí vb. (sil. a-u-to-in-) → instrui

Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Dicţionar ortografic



AUTOINSTRUÍ vb. IV. refl. A se instrui singur. [< auto¹- + instrui].

Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN



AUTOINSTRUÍ vb. refl. a se instrui singur. (< auto¹- + instrui)

Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN