pliocen

pliocen
PLIOCÉN, -Ă, plioceni, -e, adj., s.n. 1. adj. Care aparţine celei de-a doua epoci a neogenului, care se referă la această epocă. 2. s.n. A doua epocă a neogenului, situată intre miocen şi perioada cuaternară, reprezentată, în partea de vest a Europei, prin depozite marine, iar în cea de est prin depozite lacustre. 3. s.n. Serie de straturi geologice din pliocen (2). [pr.: pli-o-] – Din fr. pliocène.
Trimis de oprocopiuc, 24.03.2004. Sursa: DEX '98

pliocén adj. m. (sil. pli-o-), pl. pliocéni; f. sg. pliocénă, pl. pliocéne
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

pliocén s. n. (sil. pli-o-)
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

PLIOCÉN1 n. geol. 1) Perioada a doua a neogenului, situată între miocen şi pleistocen şi caracterizată prin depozite marine sau lacustre. 2) Ansamblu de straturi ale scoarţei terestre datând din această perioadă. [Sil. pli-o-] /<fr. pliocene
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

PLIOCÉN2 pliocenă (plioceni, pliocene) Care ţine de perioada a doua a neogenului; din perioada a doua a neogenului. [Sil. pli-o-] /<fr. pliocene
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

PLIOCÉN s.n. (geol.) Epoca (seria) superioară a neogenului. // adj. Care aparţine acestei epoci. [pron. pli-o-. / < fr. pliocène, cf. gr. pleion – mai mare, kainos – recent].
Trimis de LauraGellner, 07.02.2007. Sursa: DN

PLIOCÉN, -Ă adj., s. n. (din) epoca superioară a neogenului. (< fr. pliocène)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • pliocen — plȉocēn m <G plȉocēna> DEFINICIJA geol. razdoblje u razvoju Zemlje; najmlađe od pet epoha tercijara ETIMOLOGIJA njem. Pliozän ≃ grč. pleȋon: više + kainós: nov …   Hrvatski jezični portal

  • pliocen — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. pliocennie, blm, geol. {{/stl 8}}{{stl 7}} najmłodsza epoka trzeciorzędu od ok. 12 do 1 mln lat temu {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pliocén — I. adj. m. (sil. pli o ), pl. pliocéni; f. sg. pliocénã, pl. pliocéne II. s. n. (sil. pli o ) …   Romanian orthography

  • pliocen — m IV, D. u, Ms. pliocennie, blm geol. «epoka młodszego trzeciorzędu od około 12 mln do około 1 mln lat temu, w której nastąpiło cofnięcie się mórz z dużej części Europy» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • pliocén — a m (ẹ̑) geol. mlajša doba mlajšega terciarja: okamnine iz pliocena …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • pliocen — I s ( en) GEOL epok under tertiärtiden II adj ( t, a) GEOL …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • Bengalkatze — (Unterart P. b. bengalensis) Systematik Ordnung: Raubtiere (Carnivora) Überfamilie: Katzenartige (Feloidea) …   Deutsch Wikipedia

  • Larus —   Larus …   Wikipedia Español

  • Pliocēnformation — (Pliocen), die obersten Schichten der Tertiärformation, zum Unterschied von der Eocen u. Miocenformation, den unteren u. mittleren Schichten …   Pierer's Universal-Lexikon

  • nèogēn — m geol. drugi period kenozojske ere; obuhvaća: miocen i pliocen, {{c=1}}usp. {{ref}}kenozoik{{/ref}} …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”