pirolatru

pirolátru s. m., pl. pirolátri

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic



PIROLÁTRU s.m. (Liv.) Adorator al focului. [< fr. pyrolâtre].

Trimis de LauraGellner, 25.07.2005. Sursa: DN



PIROLÁTRU, -Ă s. m. f. adorator al focului. (< fr. pyrolâtre)

Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN