- aspirantă
- aspirántă s. f., pl. aspiránteTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.
Dicționar Român. 2013.
aspirancki — aspiranckiccy «odnoszący się do aspiranta naukowego lub do aspirantury» Kadra aspirancka. Praca aspirancka. Studia, zajęcia aspiranckie … Słownik języka polskiego
aspirantura — ż IV, CMs. aspiranturaurze, blm 1. «forma kształcenia kadr naukowych przy wyższych zakładach naukowych (zwłaszcza w Rosji); okres, w którym ktoś jest aspirantem naukowym» Aspirantura z chemii. 2. «stanowisko, zajęcie, funkcja aspiranta naukowego» … Słownik języka polskiego
marus — marùs, ì adj. (4) 1. mirtingas, mirsiantis: Pakolei neši marį kūną, patolei ilgėsys M.Valanč. Aš jiems parodysiu, jog tu marus esi S.Dauk. | Visas tas marus gyvenimas pilnas vargų M.Valanč. 2. greitai mirštantis: Bitelė, viščiukas, žąselis –… … Dictionary of the Lithuanian Language