- obsesiv
- OBSESÍV, -Ă, obsesivi, -e, adj. Care ţine de obsesie, privitor la obsesie, de obsesie. ♦ (Adverbial) Ca o obsesie; obsedant. – Din obsesie. cf. fr. o b s e s s i f.Trimis de ana_zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX '98OBSESÍV adj. (rar) obsesional. (Idee obsesiv.)Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonimeobsesív adj. m., pl. obsesívi; f. sg. obsesívă, pl. obsesíveTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficOBSESÍV obsesivă (obsesivi, obsesive) Care ţine de obsesie. /Din obsesieTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEXOBSESÍV, -Ă adj. Referitor la obsesii, cu caracter de obsesie; obsesional. // adv. Obsedant. [cf. fr. obsessif].Trimis de LauraGellner, 03.12.2006. Sursa: DNOBSESÍV, -Ă adj. referitor la obsesie. ♢ (adv.) obsedant. (< fr. obsessif)Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.