monosemantism

MONOSEMANTÍSM s.n. (lingv.) Caracter al cuvintelor monosemantice; monosemie. – Din fr. monosémantisme.

Trimis de LauraGellner, 04.06.2004. Sursa: DEX '98



MONOSEMANTÍSM s. v. unisemantism.

Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime



monosemantísm s. n.

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic



MONOSEMANTÍSM s.n. (lingv.) Proprietatea a ceea ce este monosemantic; monosemie. [cf. fr. monosémantisme].

Trimis de LauraGellner, 12.11.2006. Sursa: DN



MONOSEMANTÍSM s. n. proprietate a unui cuvânt de a fi monosemantic; monosemie. (< fr. monosémantisme)

Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN