- acina
- aciná, acinéz, vb. I refl. (pop.) a-şi găsi refugiu, a se stabili (vremelnic), a se adăposti, a se oploşi, a se aciola, a se agesti.Trimis de blaurb, 11.12.2008. Sursa: DAR
Dicționar Român. 2013.
acina
Look at other dictionaries:
đačina — đàčina m <N mn e, G đȁčīnā> DEFINICIJA augm. od đak [ta đačina; taj đačina; te đačine; ti đačine] ETIMOLOGIJA vidi đak … Hrvatski jezični portal
ACINA — Arabiae oppid. Plin. l. 6. c. 29 … Hofmann J. Lexicon universale
acina — déracina enracina racina … Dictionnaire des rimes
đàčina — đàčin|a m 〈N mn e, G đȁčīnā〉 augm. od đak [ta/taj ∼a; te/ti ∼e] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ac-acına — z. Heç bir şey yemədən, tamamilə ac halda, boş qarına. Ac acına yola çıxmaq. – Biçarə Məşədi Əsgər indi üç gün idi ki, gözüyaşlı, ac acına balalarının əhvalına alışırdı. S. M. Q … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aç açına — zf. Aç olarak, bir şey yemeden … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuchenny — Łacina kuchenna zob. łacina … Słownik frazeologiczny
łacina — kuchenna a) «słownictwo wulgarne, ordynarne, prostackie»: Wymyślali mi od bandytów faszystowskich. Wg ich narracji prowadzonej niekiedy w kuchennej łacinie i przy użyciu mocnych argumentów (...) cała AK i ja osobiście współpracowałem z Niemcami ( … Słownik frazeologiczny
acinier — ⇒ACINIER, subst. masc. BOT., région. Un des noms vulgaires de l aubépine, ainsi désignée dans quelques régions. Rem. PRIVAT FOC. 1870 reproduit à une variante près la déf. de BESCH. 1845. L attest. du mot dans les dict. est sporadique : Ac. Compl … Encyclopédie Universelle
łacina — ż IV, CMs. łacinanie, blm 1. «najważniejszy język italskiej rodziny języków indoeuropejskich, język starożytnych Rzymian; język łaciński» Nauczyciel łaciny. Lekcja łaciny. ∆ Łacina klasyczna «język warstw kulturalnych zachodniej części Imperium… … Słownik języka polskiego
