interpelator

interpelator: INTERPELATÓR, -OÁRE, interpelatori, -oare, s.m. şi f. Persoană care face o interpelare. – Din fr. interpellateur.

Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX '98

interpelatór s. m., pl. interpelatóri

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

INTERPELAT//ÓR interpelatoroáre (interpelatoróri, interpelatoroáre) m. şi f. Persoană care interpelează; om care face o interpelare. /<fr. interpellateur

Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

INTERPELATÓR s.m. Cel care face o interpelare (1) [în DN]. [cf. fr. interpellateur].

Trimis de LauraGellner, 06.05.2005. Sursa: DN

INTERPELATÓR, -OÁRE s. m. f. cel care face o interpelare. (< fr. interpellateur)

Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

interpelator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. interpelatororze; lm M. interpelatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś zgłaszający interpelację; interpelant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Interpelator sejmowy, parlamentarny. Udzielać odpowiedzi interpelatorowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
interpelator — m IV, DB. a, Ms. interpelatororze; lm M. interpelatororzy, DB. ów «osoba występująca z interpelacją; interpelant» Interpelatorzy parlamentarni, poselscy, sejmowi. Odpowiadać interpelatorowi … Słownik języka polskiego
interpelant — m IV, DB. a, Ms. interpelantncie; lm M. interpelantnci, DB. ów → interpelator … Słownik języka polskiego
interpelant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. interpelantncie; lm M. interpelantnci, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co interpelator. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias