- infam
- INFÁM, -Ă, infami, -e, adj. (Adesea substantivat) Care merită dispreţul societăţii, care trebuie înfierat; ticălos, josnic. mârşav. ♦ fig. Oribil, groaznic. – Din fr. infame, lat. infamis.Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX '98Infam ≠ sublimTrimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: AntonimeINFÁM adj., s. 1. adj., s. v. ticălos. 2. adj. v. ticălos.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: SinonimeINFÁM adv. v. mişeleşte, netrebnic, ticăloşeşte.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonimeinfám adj. m., pl. infámi; f. sg. infámă, pl. infámeTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficINFÁM infamă (infami, infame) 1) şi substantival (despre persoane) Care este în stare să comită fapte nedemne; josnic; nemernic; ticălos; mârşav; mizerabil; abject. 2) Care provoacă scârbă; respingător; dezgustător; repugnant; repulsiv. /<fr. infâme, it. infamisTrimis de siveco, 27.06.2007. Sursa: NODEXINFÁM, -Ă adj., s.m. şi f. Josnic, nemernic, nedemn. ♦ (fig.) Oribil, groaznic. [< fr. infâme, it. infame, lat. infamis].Trimis de LauraGellner, 29.07.2006. Sursa: DNINFÁM, -Ă adj., s. m. f. demn de dispreţ, josnic, nemernic, nedemn. ♢ (fig.) oribil, groaznic. (< fr. infâme, lat. infamis)Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.