iftira

iftira
iftirá, iftirále, s.f. (înv.) calomnie.
Trimis de blaurb, 23.10.2008. Sursa: DAR

iftirá (-ále), s.f. – Calomnie, ponegrire. – var. eftira. tc. iftira (Şeineanu, III, 69). sec. XIX.
Trimis de blaurb, 10.12.2007. Sursa: DER

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • iftira — iftìra ž <G mn iftírā> DEFINICIJA reg. neosnovana optužba, lažna glasina o kome koja se širi sa zlom namjerom; kleveta, objeda ETIMOLOGIJA tur. ← arap. iftirā …   Hrvatski jezični portal

  • iftira — is., Ar. iftirāˀ Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan Kim bilir sizi de buraya hangi iftira ile tıktılar? H. Taner Birleşik Sözler kuru iftira Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iftira etmek iftira atmak iftira çalmak… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iftira — is. <ər.> Böhtan, şər. Xülasə, qalan yüz on beş kağız da bu məzmunda növnöv iftira və yalan. C. M.. İki tərəf bir birinə olmazın böhtan və iftirasını, olmazın həyasız hərəkətlərini isnad verirdilər. Ç.. Səttarzadə başını tovladı: – Siz məni …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • iftira çalmak — iftira etmek On parmağınızda on kara, iftira üstüne iftira çalıyorsunuz. T. Buğra …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iftira atmak — iftira etmek Elin nur topu gibi kızına iftira atmak doğru mu? A. Gündüz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iftira etmek — bir suçu birinin üzerine atmak, kara çalmak, kara sürmek On para yememiştir fakat etrafı adama iftira etmiştir. B. Felek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iftirâ — (A.) [ اﺮﺘﻓا ] birine işlemediği suçu yıkma …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • iftira’ — ə. böhtan atma, böhtan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • İFTİRA — Birinin üzerine suç atmak. Bühtan. İfk. Yalan yere birisini suçlu göstermek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • kuru iftira — is. Gerçekle hiçbir ilişiği, hiçbir dayanağı olmayan iftira …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”