hipofonie

HIPOFONÍE, hipofonii, s.f. (fon.) Amuţire a unui sunet. – Din fr. hypophonie.

Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



hipofoníe s. f., art. hipofonía, g.-d. art. hipofoníei; pl. hipofoníi, art. hipofoníile

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic



HIPOFONÍE s.f. Amuţire a unui sunet. [gen. -iei. / < fr. hypophonie].

Trimis de LauraGellner, 17.07.2006. Sursa: DN



HIPOFONÍE s. f. amuţire a unui sunet. (< fr. hypophonie)

Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN