- grupuleţ
- GRUPULÉŢ, grupuleţe, s.n. Diminutiv al lui grup; grupuşor. – Grup + suf. -uleţ.Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX '98GRUPULÉŢ s. grupuscul, grupuşor.Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonimegrupuléţ s. n., pl. grupuléţeTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.