gigant

gigant
GIGÁNT, giganţi, s.m. (Adesea adjectival) Fiinţă (reală sau din basme şi credinţe) de proporţii uriaşe; uriaş. ♦ Construcţie, întreprindere etc. uriaşă. ♦ fig. Persoană care se remarcă prin calităţi excepţionale. – Din it. gigante, lat. gigas, -ntis. cf. germ. g i g a n t.
Trimis de gall, 13.05.2008. Sursa: DEX '98

Gigant ≠ pitic, pigmeu, liliputan
Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime

GIGÁNT s. v. uriaş.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

gigánt s. m., pl. gigánţi
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

GIGÁN//T gigantţi m. şi adjectival 1) Persoană care are o talie anormală, ce o depăşeşte cu mult pe cea medie; om de proporţii vădit exagerate. 2) fig. Persoană care se impune prin aptitudini spirituale superioare; geniu. /<lat. gigas, gigantantis
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

GIGANT- v. giganto-.
Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN

GIGÁNT s.m. (Mit.) Nume dat unor fiinţe fabuloase de statură uriaşă, care s-au răsculat împotriva lui Zeus. ♦ Uriaş. ♦ Construcţie, clădire de mari dimensiuni. ♦ (fig.) Om de geniu; om vestit prin calităţile sale excepţionale. [< lat., gr. gigas, cf. it. gigante, germ. Gigant].
Trimis de LauraGellner, 16.04.2005. Sursa: DN

GIGÁNT1 I. s. m. 1. (mit.) nume dat unor fiinţe fabuloase de statură uriaşă şi foarte puternice, care s-au răsculat împotriva lui Zeus. 2. uriaş. ♢ (fig.) construcţie, clădire, avion de mari dimensiuni. 3. (fig.) persoană care se remarcă prin calităţi excepţionale. II. s. f. (astr.) stea de mare luminozitate. (< it. gigante, lat. gigas, -ntis)
Trimis de raduborza, 06.10.2007. Sursa: MDN

GIGANT2(O)- elem. "foarte mare, uriaş, colosal". (< fr. gigant/o/-, cf. gr. gigas, -antos)
Trimis de raduborza, 13.05.2008. Sursa: MDN

gigánt (gigánţi), s.m. – Uriaş. – var. (înv.) ghigant. it. gigante (sec. XIX) şi înainte (sec. XVIII) din gr. γίγας. – Der. gigantic, adj. (uriaş).
Trimis de blaurb, 14.11.2008. Sursa: DER

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • gigant — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. IIIa, Mc. gigantncie; lm M. gigantnci || giganty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w mitologii greckiej: istota o wielkiej sile; olbrzym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walki gigantów.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Gigant — Sm std. (9. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. Gigās (Gigantis), dieses aus gr. Gígās (Gígantos). In der altgriechischen Sage sind die Giganten die riesenhaften Söhne der Gaĩa, die von Zeus wegen ihres Frevelmuts bekämpft werden. Dann wird der Name …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • gigant — gìgant m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. onaj koji je ogromna stasa [on/ona je gigant]; div, gorostas, orijaš 2. pren. nešto vrlo veliko (građevina, brod, poduzeće) [industrijski gigant] ETIMOLOGIJA lat. gigas ← grč. Gígas: jedan od divovskih… …   Hrvatski jezični portal

  • Gigant — »Riese«: Das Wort (mhd., ahd. gigant) ist aus griech. lat. gigās (Genitiv: griech. gígantos, lat. gigantis) entlehnt, woraus auch frz. géant »Riese« stammt. Die Giganten der altgriechischen Sage sind die riesenhaften Söhne der Gaia. – Das… …   Das Herkunftswörterbuch

  • gigant... — gigant...,   Wortbildungselement, giganto …   Universal-Lexikon

  • gìgant — m 〈G mn nātā〉 1. {{001f}}onaj koji je ogromna stasa [on/ona je ∼]; orijaš, div, gorostas 2. {{001f}}pren. nešto vrlo veliko (građevina, brod, poduzeće) [industrijski ∼] ✧ {{001f}}lat. ← grč …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • Gigant — Nom porté à la Réunion, dans les Yvelines et les Vosges notamment. C est une forme ancienne du mot géant (penser à gigantesque ), surnom donné à un homme à la carrure impressionnante. Variantes : Gigan (974, 61), Gigand (03, 69, 45). Formes… …   Noms de famille

  • Gigant — Ein Gigant (gr. γίγας gígas „Riese“) ist eine Figur aus der griechischen Mythologie, siehe Gigant (Mythologie). eine umgangssprachliche Bezeichnung für einen Riesen. ein deutsches Transportflugzeug aus dem Zweiten Weltkrieg, siehe Messerschmitt… …   Deutsch Wikipedia

  • gigant — m IV, D. a, Ms. gigantncie 1. B.=D.; lm M. ci gigantnci, te y, DB. ów «w mitologii greckiej: olbrzymie istoty obdarzone wielką siłą; olbrzym, wielkolud» przen. a) B.=D.; lm M. ci gigantnci, te y, DB. ów «człowiek o dużym wzroście i ogromnej sile» …   Słownik języka polskiego

  • gigánt — a m (ā) 1. v grški mitologiji nenavadno veliko in močno, človeku podobno bitje: spopad gigantov z bogovi // um. kip močnega moškega, ki podpira razne stavbne elemente: portal nosita dva giganta 2. knjiž., ekspr. nenavadno velik in močen človek;… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”