- firişte
- firíşte s.f. (reg.) soi, sort, specie, viţă.Trimis de blaurb, 09.05.2006. Sursa: DAR
Dicționar Român. 2013.
Dicționar Român. 2013.
firişte — (F.) [ ﻪﺘﺵﺮﻓ ] melek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
FİRİŞTE — (C.: Firiştegân) f. Mâsum, suçsuz, günahsız. * Melek. * Mc: İyi huylu kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FİRİŞTE-SIFAT — f. İyi huylu kimse, huy ve tabiatça melek gibi olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
feriştah — sf., Far. firişte En iyi, en üstün Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller feriştahı gelse … Çağatay Osmanlı Sözlük
ferişte — is., din b., esk., Far. firişte Melek … Çağatay Osmanlı Sözlük