febricita

FEBRICITÁ, febricitez, vb. I. intranz. A avea febră (1). – Din fr. fébriciter.

Trimis de RACAI, 21.11.2003. Sursa: DEX '98



febricitá vb. (sil. -bri-), ind. prez. 1 sg. febricitéz, 3 sg. şi pl. febriciteáză

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic



FEBRICITÁ vb. I. intr. A avea febră. [< fr. fébriciter].

Trimis de LauraGellner, 20.06.2006. Sursa: DN



FEBRICITÁ vb. intr. a avea febră. (< fr. fébriciter)

Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN