eponim

eponim
EPONÍM, -Ă, eponimi, -e, s.m., adj. 1. s.m. Magistrat care, în antichitate, dădea numele său anului. 2. adj. Care dă numele său unui oraş, unei regiuni etc. – Din fr. éponyme.
Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX '98

eponím s. m., adj. m., pl. eponími; f. sg. eponímă, pl. eponíme
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

EPONÍM s.m. Magistrat care, în cetăţile Greciei antice şi în vechea Romă, dădea numele său anului; (mai ales) primul dintre cei nouă arhonţi ai Atenei sau unul dintre cei doi consuli ai Romei, care dădea numele său anului. // adj. Care dă numele său unui loc, unui oraş etc. [< fr. éponyme, cf. gr. epi – pe, onoma – nume].
Trimis de LauraGellner, 08.06.2006. Sursa: DN

EPONÍM, -Ă I. adj. care dă numele său unui loc, unui oraş etc. II. s. m. 1. (ant.) magistrat care dădea numele său anului; primul dintre cei nouă arhonţi ai Atenei sau unul dintre cei doi consuli ai Romei, care dădea numele său anului. 2. termen pentru desemnarea unei staţiuni arheologice unde a fost cercetată prima dată o cultură materială şi care, ca urmare, a dat numele culturii. (< fr. éponyme, gr. eponymos)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • eponim — epònīm m <G eponíma> DEFINICIJA 1. pov. u antičkoj Grčkoj, prvi od trojice arhonata čijim se imenom u kronologiji označavala godina njegove vladavine 2. pren. onaj po kome je ili ono po čemu je nešto nazvano [Penkala osoba i penkala… …   Hrvatski jezični portal

  • epònīm — m 〈G eponíma〉 1. {{001f}}pov. u antičkoj Grčkoj, prvi od trojice arhonata čijim se imenom u kronologiji označavala godina njegove vladavine 2. {{001f}}pren. onaj po kome je ili ono po čemu je nešto nazvano (npr. Penkala – osoba i penkala –… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • epònim — e|pò|nim Mot Pla Adjectiu variable …   Diccionari Català-Català

  • eponim — m IV, D. a, Ms. eponimmie; lm M. y 1. «nazwa osoby (także mitycznej), zwierzęcia lub przedmiotu, od których nazwano np. miejscowość, grupę etniczną, okres czasu» 2. D.=B.; lm M. i, DB. ów hist. «w starożytności: urzędnik (np. archont, konsul),… …   Słownik języka polskiego

  • eponím — a m (ȋ) pri Asircih in starih Grkih najvišji uradnik, po katerem se imenuje leto, za katero je izvoljen: seznam eponimov …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • eponimie — EPONIMÍE s.f. Funcţia de eponim. – Din fr. éponymie. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  eponimíe s. f., art. eponimía, g. d. eponimíi, art. eponimíei Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  EPONIMÍE …   Dicționar Român

  • eponimski — epònimskī prid. DEFINICIJA koji se odnosi na eponim ETIMOLOGIJA vidi eponim …   Hrvatski jezični portal

  • Togarmah — (Armenian: Thorgom , Թորգոմ; Georgian: Thargamos , თარგამოს) third son of Gomer, and grandson of Japheth, brother of Ashkenaz and Riphat (Gen. X.3). In the northernmost house of Togarmah will follow Gog. Through Assyrian folk etymology it became… …   Wikipedia

  • Tanagra — Tanȁgra ž DEFINICIJA pov. starogrčki grad u Beociji, kraj Tebe; lokalitet eponim helenističkih polikromnih žanr terakota (graciozne ženske figurice) SINTAGMA tanagra figurica pov. umj. figurica od terakote iz 4. st. pr. Kr …   Hrvatski jezični portal

  • Sesklo — Sȅsklo sr DEFINICIJA arheološko nalazište u Tesaliji, Grčka; lokalitet eponim neolitičke kulture …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”