- duşmancă
- DUŞMÁNCĂ, duşmance, s.f. Duşmană. – Duşman + suf. -că.Trimis de ana_zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX '98duşmáncă s. f., g.-d. art. duşmáncei; pl. duşmánceTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.
Dicționar Român. 2013.
düşmanca — sf. 1) Düşman gibi, düşmana yakışır 2) zf. Düşman gibi, düşmana yakışır biçimde, antagonist Düşmanca davranmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ters ters bakmak — düşmanca ve öfkeli bir biçimde bakmak Aynadaki hayaline ters ters bakıp başını öbür yana çevirdi. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜBADAT — Düşmanca davranış, saldırganlık. * Meydana çıkarma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
duşman — DUŞMÁN, Ă, duşmani, e, s.m. şi f., adj. 1. (Persoană) care are o atitudine ostilă, răuvoitoare faţă de ceva sau de cineva, care urăşte ceva sau pe cineva; vrăjmaş. 2. Inamic (1) (în război). [acc. şi: (reg.) dúşman] – Din tc. düşman. Trimis de… … Dicționar Român
antagonist — zf., Fr. antagoniste Düşmanca … Çağatay Osmanlı Sözlük
antisemitist — sf., Fr. antisémitiste Yahudilere karşı düşmanca duygular besleyen ve Yahudilere karşı ayırt edici önlemler alınmasını isteyen görüşe bağlı olan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
düşmanlık — is., ğı 1) Düşman olma durumu 2) Düşmanca duygu veya davranış, yağılık, hasımlık, adavet, muhasamat, husumet, antagonizm Bana karşı her tavrında bir düşmanlık seziyorum. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
hasmane — zf., Ar. ḫaṣm + Far. āne Düşmanca … Çağatay Osmanlı Sözlük
kavga — is., Far. ġavġā 1) Düşmanca davranış ve sözlerle ortaya çıkan çekişme veya dövüş, münazaa Kavga olmadan evden fırlasak ne iyi olacak. H. E. Adıvar 2) mec. Herhangi bir amaca erişmek, bir şeyi elde etmek veya bir şeye karşı koyabilmek için… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıvırmak — i 1) Herhangi bir şeyi bükmek Fino, beni görünce kuyruğunu kıvırıp düşmanca havlaya havlaya beyaz dişlerini gösterdi. H. R. Gürpınar 2) Kenarından katlamak 3) Bir giysinin veya kumaşın kenarını bükerek tersinden dikmek 4) Kalçalarını iki yana… … Çağatay Osmanlı Sözlük