dezodorizant

dezodorizant
DEZODORIZÁNT, -Ă, dezodorizanţi, -te, adj., s.n. (Substanţă) care are proprietatea de a dezodoriza; deodorant. – Din fr. désodorisant.
Trimis de dante, 17.07.2004. Sursa: DEX '98

Dezodorizant ≠ odorizant
Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime

DEZODORIZÁNT s., adj. v. deodorant.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

dezodorizánt adj. m. (sil. mf. dez-), pl. dezodorizánţi; f. sg. dezodorizántă, pl. dezodorizánte
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

dezodorizánt s. n. (sil. mf. dez-), pl. dezodorizánte
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

DEZODORIZÁN//T dezodorizanttă (dezodorizantţi, dezodorizantte) şi substantival (despre substanţe) Care înde-părtează mirosurile neplăcute. /<fr. désodorisant
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

DEZODORIZÁNT, -Ă adj., s.n. (Substanţă) care dezodorizează; deodorant. [< fr. désodorisant].
Trimis de LauraGellner, 13.05.2006. Sursa: DN

DEZODORIZÁNT, -Ă adj., s. n. (substanţă) care dezodo-rizează; deodorant. (< fr. désodorisant)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • deodorant — DEODORÁNT, Ă, deodoranţi, te, adj., s.n. Dezodorizant. [pr.: de o ] – Din fr. déodorant. Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  DEODORÁNT s., adj. (farm.) dezodorizant. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime …   Dicționar Român

  • bentonit — BENTONÍT s.n. Rocă sedimentară argiloasă cu proprietăţi absorbante, utilizată ca decolorant sau dezodorizant. [var.: bentonită s. f] – Din fr. bentonite. Trimis de paula, 02.06.2002. Sursa: DEX 98  bentonít (ind. chim.) s. n. Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • cloramină — CLORAMÍNĂ, cloramine, s.f. Compus organic cu puternice proprietăţi oxidante şi antiseptice. – Din fr. chloramine. Trimis de hai, 02.06.2004. Sursa: DEX 98  cloramínă s. f. (sil. mf. clor ), g. d. art. cloramínei; pl. cloramíne Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • dezodoriza — DEZODORIZÁ, dezodorizez, vb. I. tranz. A îndepărta mirosul rău al unui corp sau de pe un corp, de pe un obiect etc. – Din fr. désodoriser. Trimis de dante, 17.07.2004. Sursa: DEX 98  A dezodoriza ≠ a odoriza Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa:… …   Dicționar Român

  • odorizant — ODORIZÁNT, odorizanţi, s.m. Compus chimic cu miros puternic, folosit pentru a da miros gazelor combustibile (inodore) în scopul detectării pierderilor accidentale de gaze din conducte, din recipiente etc. – Din fr. odorisant. Trimis de oprocopiuc …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”