contingentare

contingentare
CONTINGENTÁRE s.f. Acţiunea de a contingenta. [< contingenta].
Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • contingentare — {{hw}}{{contingentare}}{{/hw}}v. tr.  (io contingento ) Sottoporre a contingentamento: contingentare le importazioni …   Enciclopedia di italiano

  • contingentare — con·tin·gen·tà·re v.tr. (io contingènto) TS econ. regolare le importazioni per mezzo del contingentamento {{line}} {{/line}} DATA: 1919. ETIMO: cfr. fr. contingenter …   Dizionario italiano

  • contingentare — v. tr. limitare, determinare, stabilire, fissare …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • contingentar — contingentár adj. m., pl. contingentári; f. sg. contingentáră, pl. contingentáre Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  CONTINGENTÁR, Ă adj. referitor la contingentare; contingenţional. (< fr …   Dicționar Român

  • contingentato — con·tin·gen·tà·to p.pass., agg. → contingentare …   Dizionario italiano

  • contingentato — part. pass. di contingentare; anche agg. limitato, determinato, stabilito, fissato CONTR. libero, illimitato …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • limitare — limita/re (1) s. m. 1. soglia, limine (lett.) □ (est.) porta, uscio □ margine, estremità 2. (fig., della vita, degli studi, ecc.) principio, inizio, avvio □ fine, termine, conclusione. limita/re (2) …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”