contestabil

contestabil
CONTESTÁBIL, -Ă, contestabili, -e, adj. Care poate fi contestat, care provoacă contestaţie. – Din fr. contestable.
Trimis de IoanSoleriu, 13.09.2007. Sursa: DEX '98

Contestabil ≠ incontestabil
Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime

CONTESTÁBIL adj. v. nesigur.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

contestábil adj. m., pl. contestábili; f. sg. contestábilă, pl. contestábile
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

CONTESTÁBIL contestabilă (contestabili, contestabile) Care poate fi contestat; în stare să fie contestat. Fapt contestabil. Argument contestabil. /<fr. contestable
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

CONTESTÁBIL, -Ă adj. Care poate fi contestat. [cf. fr. contestable].
Trimis de LauraGellner, 15.04.2006. Sursa: DN

CONTESTÁBIL, -Ă adj. care poate fi contestat. (< fr. contestable)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • contestabil'ity — noun The power to challenge a monopoly • • • Main Entry: ↑contest …   Useful english dictionary

  • contestábil — adj. m., pl. contestábili; f. sg. contestábilã, pl. contestábile …   Romanian orthography

  • discutabil — DISCUTÁBIL, Ă, discutabili, e, adj. Care poate fi discutat; neconvingător, îndoielnic. – Din fr. discutable. Trimis de LauraGellner, 16.06.2004. Sursa: DEX 98  Discutabil ≠ indiscutabil Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime  DISCUTÁBIL… …   Dicționar Român

  • incontestabil — INCONTESTÁBIL, Ă, incontestabili, e, adj. Care nu poate fi contestat, care nu poate fi pus la îndoială; de netăgăduit, indiscutabil, sigur, necontestabil. ♦ (Adverbial) Fără îndoială, fără discuţie, indiscutabil. – Din fr. incontestable. Trimis… …   Dicționar Român

  • necontestabil — NECONTESTÁBIL, Ă, necontestabili, e, adj. (Rar) Incontestabil. – Ne + contestabil. Trimis de cornel, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  NECONTESTÁBIL adj. v. categoric. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  necontestábil adj. m …   Dicționar Român

  • nesigur — NESÍGUR, Ă, nesiguri, e, adj. 1. Care nu oferă siguranţă, pe care nu se poate conta; incert, îndoielnic. ♦ spec. Lipsit de stabilitate, de rezistenţă. ♦ spec. Primejdios, expus. 2. (Despre oameni) Care este lipsit de convingere, de încredere (în… …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”