- consecuţie
- CONSECÚŢIE, consecuţii, s.f. Înlănţuire, legătură. ♢ (gram.; rar) Consecuţia timpurilor = concordanţa timpurilor, v. concordanţă. – Din lat. consecutio.Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX '98CONSECUŢIA TÍMPURILOR s. v. corespondenţa timpurilor.Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: SinonimeCONSECÚŢIE s. v. conexiune, corelaţie, înlănţuire, legătură, raport, relaţie.Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonimeconsecúţie s. f. (sil. -ţi-e), art. consecúţia (sil. -ţi-a), g.-d. art. consecúţiei; pl. consecúţii, art. consecúţiile (sil. -ţi-i-)Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficCONSECÚŢIE s.f. (Rar) Înlănţuire, legătură. ♢ (gram.) Consecuţia timpurilor = concordanţa timpurilor. [gen. -iei, var. consecuţiune. / < lat. consecutio].Trimis de LauraGellner, 18.01.2005. Sursa: DNCONSECÚŢIE s. f. înlănţuire, legătură. o (gram.) ă timpurilor = concordanţa timpurilor. (< fr. consécution, lat. consecutio)Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.