conac

conac
CONÁC, conace, s.n. I. 1. Casă boierească la ţară, pe o moşie. 2. Reşedinţă a unui ispravnic sau a unui subprefect, a unui vizir sau a unui paşă; cartier oficial. II. (înv.) 1. Loc de popas; popas. 2. Distanţă de la un loc de popas la altul. 3. Interval de timp egal cu o jumătate de zi. – Din tc. konak.
Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX '98

CONÁC s. curte. (S-a dus la conacul boieresc.)
Trimis de siveco, 25.03.2009. Sursa: Sinonime

CONÁC s. v. beilic, bivuac, popas, poştă, tabără.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

conác s. n., pl. conáce
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

CONÁ//C conacce n. înv. Casă boierească la ţară, pe o moşie. /<turc. konak
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

conác, conáce, s.n. (înv.) 1. casă boierească la ţară, pe o moşie. 2. reşedinţă a unui ispravnic sau a unui subprefect. 3. hotel turcesc. 4. loc de popas; staţie de poştă; popas. 5. han, gazdă. 6. distanţă de la un loc de popas la altul; poştă. 7. interval de timp egal cu o jumătate de zi. 8. locuinţă ciobănească departe de sat. 9. una din cele trei părţi ale zilei de lucru. 10. una din cele trei mâncări de peste zi. 11. zi de lucru. 12. vas pentru gătirea bucatelor.
Trimis de blaurb, 22.04.2006. Sursa: DAR

conác (conáce), s.n.1. Oprire, popas, haltă. – 2. Perioadă de timp, etapă. – 3. Han, loc de popas. – 4. Reşedinţa oficială a solilor turci pe lîngă domnii Moldovei şi Munteniei. – 5. Reşedinţa unei autorităţi sau societăţi oficiale. – 6. Reşedinţă, casă boierească. – 7. Casă izolată, departe de o localitate. – 8. Diviziune a zilei de muncă, corespunzînd intervalului dintre două mese, timp în care se lucrează fără întrerupere. – 9. Una din cele trei mese zilnice: conacul întîi de dimineaţă, conacul al doilea (la prînz), cina de seară. – 10. Provizii, alimente. – Mr. cunache, megl. cunac. tc. konak (Roesler 596; Şeineanu, II, 142; Meyer 196; Lokotsch 1202; Ronzevalle 142), cf. ngr. ϰονάϰι, alb., bg. konak. – Der. conăci, vb. (a se opri, a poposi; a găzdui, a hrăni); conăceală, s.f. (oprire, popas); conăcar, s.m. (dregător însărcinat cu organizarea găzduirii domnitorului sau a dregătorilor în misiune; flăcău care îl însoţeşte pe mire la nunţile populare), în cel de al doilea sens confundîndu-se cu colăcer sau colăcar; conacciu, s.m. (persoană însărcinată cu găzduirea domnitorului), din tc. konakçi (Şeineanu, II, 144).
Trimis de blaurb, 14.11.2008. Sursa: DER

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • coñac — o coñá (plural coñacs) sustantivo masculino 1. (no contable) Aguardiente obtenido por destilación de vinos de baja graduación y envejecido en toneles de roble para aromatizarlo: El coñac español se llama oficialmente brandy por problemas legales …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • coñac — Adaptación gráfica de la voz francesa cognac, que designa un tipo de aguardiente de alta graduación, de origen francés. Su plural es coñacs (→ plural, 1h): «Bebieron varios coñacs en la cantina del aeródromo» (Mendoza Ciudad [Esp. 1986]). La… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • coñac — (Del fr. cognac, y este de Cognac, ciudad francesa). m. Aguardiente de graduación alcohólica muy elevada, obtenido por la destilación de vinos flojos y añejado en toneles de roble …   Diccionario de la lengua española

  • Coñac — Este artículo trata sobre una bebida alcohólica. Para la comuna francesa, véase Cognac. Región de Cognac en Francia. El Cognac (de la ciudad francesa de Cognac) es un tipo de brandy que se elabora a partir del vino de uva blanca de las cepas… …   Wikipedia Español

  • Coñac — (De Cognac, ciudad francesa.) ► sustantivo masculino Aguardiente de graduación alcohólica elevada, obtenido por destilación de vinos flojos, aromatizado y añejado en toneles de roble. IRREG. plural coñacs tb:coñá * * * coñac o coñá (pl. «coñacs») …   Enciclopedia Universal

  • coñac — s m Bebida alcohólica fuerte, destilada de uva, producida en la región de Cognac, Francia: tomar un coñac, al calor de una copa de coñac, una botella de coñac, Se tomaron sus coñaques al terminar la fiesta , Sírvame dos coñacs …   Español en México

  • coñac — {{#}}{{LM C09661}}{{〓}} {{SynC10629}} {{[}}coñac{{]}} ‹co·ñac› {{◆}}(pl. coñacs){{◇}} {{《}}▍ s.m.{{》}} Bebida alcohólica de graduación muy elevada, originaria de Cognac (región francesa): • El coñac se obtiene destilando vinos flojos y… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • conac — (fr. Cognac) Aguardiente añejado, obtenido por destilación de vinos. El vocablo coñac ha sido castellanizado por la RAE …   Diccionario Lunfardo

  • Conac Polizu — (Maxut,Румыния) Категория отеля: 5 звездочный отель Адрес: Maxut, Deleni Village, Iasi county …   Каталог отелей

  • coñac — Preferible a la forma coñá, aceptada también por la Academia. Plural coñacs …   Diccionario español de neologismos

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”