clavetă

clavetă
clavétă s. f., pl. clavéte
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

CLAVÉTĂ s. f. (tehn.) pană care uneşte două piese ale unui mecanism. (< fr. clavette)
Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • claveta — (De clavo). f. estaquilla (ǁ espiga de madera) …   Diccionario de la lengua española

  • claveta — ► sustantivo femenino Clavo de madera: ■ sacó las clavetas carcomidas y las sustituyó por piezas de metal. * * * claveta f. Estaquilla o clavo de madera. * * * claveta. (De clavo). f. estaquilla (ǁ espiga de madera). * * * ► …   Enciclopedia Universal

  • Máquina — (Del lat. machina < gr. dórico makhana , invención ingeniosa.) ► sustantivo femenino 1 MECÁNICA, TECNOLOGÍA Conjunto de piezas o de aparatos que se mueven de modo coordinado para transformar una energía en otra o en un trabajo determinado.… …   Enciclopedia Universal

  • Clavo — (Del lat. clavus.) ► sustantivo masculino 1 Pieza metálica larga, delgada, cilíndrica o prismática, con cabeza y punta, usada para fijar una cosa o unirla a otra: ■ necesito dos clavos para colgar el cuadro. SINÓNIMO punta 2 COCINA Capullo seco… …   Enciclopedia Universal

  • claveter — [ klav(ə)te ] v. tr. <conjug. : 4> • 1907; claveté 1861; de clavette ♦ Techn. Fixer par une clavette. Claveter une poulie sur un arbre de transmission. ● claveter verbe transitif Fixer par le moyen d une clavette. Effectuer le clavetage d… …   Encyclopédie Universelle

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”