ciobârcău

ciobârcău
ciobârcắu, ciobârcắi, s.m. (reg.) haimana, vagabond.
Trimis de blaurb, 10.04.2006. Sursa: DAR

ciobîrcău (-ắi), s.m. – (Mold.) Vagabond, haimana, leneş. Mag. csavargó (Lacea, Dacor., IV, 1557; DAR).
Trimis de blaurb, 10.04.2007. Sursa: DER

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”