bungust

bungust
BUN-GÚST s. distincţie, eleganţă, rafinament, (livr. şi fam.) şic. (Îmbrăcat cu bungust.)
Trimis de siveco, 09.09.2006. Sursa: Sinonime

bun-gúst s. n., art. búnul-gúst, g.-d. art. búnului-gúst
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

bun-gúst (simţ estetic) s. n., art. búnul-gúst (dar: bunul său gust), g.-d. art. búnului-gúst
Trimis de Laura-ana, 07.06.2007. Sursa: DOOM 2

*bun gúst (gust bun) adj. + s. n. (sarmalele au un bungust de afumătură)
Trimis de Laura-ana, 07.06.2007. Sursa: DOOM 2

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • eleganţă — ELEGÁNŢĂ s.f. Calitatea de a fi elegant, de a avea sau de a fi făcut cu gust, cu rafinament, cu graţie. ♦ Distincţie în limbaj, în stil etc. – Din fr. élégance, lat. elegantia. Trimis de RACAI, 21.11.2003. Sursa: DEX 98  Eleganţă ≠ ineleganţă,… …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”