- bucefal
- búcefal s. m., pl. búcefaliTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficBÚCEFAL s. m. (fam.) cal de luptă sau de paradă. (<fr. bucéphale)Trimis de raduborza, 14.12.2005. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.
bucefal
Look at other dictionaries:
bucefał — m IV, DB. a, Ms. bucefałale; lm M. y książk. «koń pod wierzch, rumak, zwłaszcza ognisty» Dosiadł bucefała. ‹od imienia konia Aleksandra Wielkiego› … Słownik języka polskiego
